کتابخانه یاس 📚

ابوطالب وانمی‌دارد به فرزندانش سخت بگذرد. او پدری دانا و مهربان است. او برخلاف مردان عرب دخترش را گرامی‌می‌دارد. همچون پدر من که من را بسیار دوست داشت و عزیزم می‌داشت. او همیشه قیس بن عاصم و نعمان بن منذر را لعن می‌کرد؛ چون زنده به گور کردن دختران اولین بار سنت آنان بود. اگر نعمان بن منذر به بنی تمیم حمله نمی‌کرد و اموال شان را غارت نمی‌کرد و زنانشان را به اسارت نمی‌برد میان قیس بن عاصم و دخترش نیز، چنین ماجرایی رخ نمی‌داد تا پدر برآشوبد و فرمان زنده به گور کردن دختران را بدهد. پس از حملۀ نعمان به بنی تمیم، بزرگان بنی تمیم نزد نعمان رفته، تسلیم شده و خواسته بودند که زنان را آزاد کنند. نعمان پذیرفته بود؛ اما بعضی از زنان که به همسری برخی از مردان درآمده بودند ماندن در خانۀ همسر را به همراهی پدران و برادرانشان ترجیح دادند و همراه پدرانشان نشدند. دختر قیس بن عاصم نیز یکی از آنان بود که به نزد پدر بازنگشت. قیس نیز برآشفت و با خود پیمان بست پس از آن هر دختر که از وی چشم به جهان بگشاید زنده در گور کند. بسیاری از قبایل جاهل نیز از او پیروی کردند. اما بنی‌هاشم هرگز تن به این خفت نداد و نمی‌دهد. آنان دخترانشان را گرامی‌می‌دارند. همچون پدر من و همچون ابوطالب.