زندگی انسان منحصر به عالم دنیا نیست بلکه از عالم صلب پدر به عالم رحم مادر و از آنجا به دنیا و از دنیا به عالم برزخ و پس از آن به حیات جاودانی آخرت سفر میکند. از این رو برنامههای دین باید طوری باشد که در تمام این مراحل، نیازها و احتیاجات او را در نظر بگیرد و تأمین نماید. و کسی میتواند این برنامه را طراحی و اجرا کند که احاطه کامل به تمام این عالَمها داشته باشد و بتواند قانونی جعل نماید که در تمام این مراحل کارساز باشد. بنابراین انسان با این علم محدود که حتی نیازهای زندگی خود در چند روز آینده اش را نمیداند چگونه میتواند حکمت و اسرار احکام الهی را درک نماید؟! این است که یک مؤمن واقعی سربسته میداند که خداوندی که علم بی نهایت و حکمت بی پایان و قدرت بی انتهاست در هر قانون و حکمیکه قرار داده است حکمتهای بسیار دنیوی و برزخی و آخرتی میباشد و ندانستن و نفهمیدن ما نسبت به حکمت احکام الهی، دلیل بر بی حکمت بودن آن نمیشود. و فلسفههایی که بشر برای احکام الهی میبافد نمیتواند صحیح یا بیانگر کامل حکمتهای نهفته در دستورات الهی باشد. و چنانچه طفل در رحم مادر حکمت داشتن دست و پا و چشم و... را نمیفهمد و وقتی به دنیا میآید فوائد آن تا حدودی برایش روشن میشود حکمت احکام الهی نیز در دنیا برای ما مجهول است لذا پس از شناخت خداوند عالمیان به صفات حمیده و کمالیه اش و شناخت انبیاء و اولیاء الهی به عصمت و پاکی و صداقت، دیگر سرسپردن به دستورات آنان و اطاعت مطلق از آنان، وظیفه عقلی و فطری هر انسان است.
نقد فیلم 1917 – شاعری در خرابهای به نام جنگ بازدید : 321
پنجشنبه 27 فروردين 1399 زمان : 2:42